Even wennen weer..

Blog 7 - 21 oktober

Als je zeven weken in een land hebt doorgebracht, weet je aardig hoe alles werkt en voel je je op een bepaalde manier toch wel thuis. Als je dan volledig in een andere omgeving en sfeer terecht komt, kan je je vast wel voorstellen dat dat even wennen is. Ondanks dat het relatief gezien dicht bij elkaar ligt, was het verschil tussen Nieuw-Zeeland en Australië al snel merkbaar.

In Australie begonnen we in Cairns. Helaas ging hier geen directe vlucht naartoe en moesten we overstappen in Sydney. We hadden maar anderhalf uur overstap tijd, maar dat moesten we wel halen. Toch..

Bij aankomst in Sydney hadden we al een half uur vertraging, hmm dat ging krap worden maar hup het vliegtuig uit en op naar onze volgende gate. Oké eerste obstakel, douane, een rij waar je u tegen zegt. Daar hadden we dus geen tijd voor. Ik ben naar een van de medewerkers gelopen en heb onze situatie uitgelegd. Ik kreeg als response dat onze reisagent de vluchten niet zo dicht op elkaar had moeten boeken, alsof ik daar iets aan kon doen!? Maar gelukkig mochten we wel vooraan de rij aansluiten. Tweede obstakel, paspoort, ik heb in mei dit jaar een nieuw paspoort aangevraagd. Deze nieuwe versie van het paspoort stond nog niet in het Australische controlesysteem en dus moest ik mee naar een balie waar ze mijn paspoort met de hand gingen controleren. Na wat zenuwachtig gewiebel konden we eindelijk door naar de bagageband waar obstakel nummer 3 zich voordeed. We moesten onze bagage zelf ophalen en opnieuw inchecken bij de incheckbalie. En ja hoor, wiens tassen kwamen er weer als laatste tevoorschijn.. Juist ja, die van ons. Snel alles verzameld en als een speer naar de bagage controle. Ik wist dat ze in Australie nogal streng waren bij de bagagecontrole en dacht dat dit vierde obstakel er voor zou kunnen zorgen dat we ons vliegtuig gingen missen. Ik heb wederom uitgelegd dat we ons vliegtuig graag wilde halen en na heel onschuldig aan de douanebeambte te hebben verzekerd dat we echt geen verboden goederen bij ons hadden, mochten we in de snelste rij aansluiten. We moesten onze tassen op een rij neerleggen. Een andere douanebeambte liep dan met een hond om de tassen om te controleren of er echt niks in of aan je tas zat. Dit duurde inderdaad niet lang en we konden daarna door naar de incheckbalie. Yes volgens mij hadden we het gehaald. Met zweet op onze voorhoofden, maar opgelucht stonden we in de rij om in te checken. Eenmaal aan de beurt vertelde de dame aan de balie ons dat onze vlucht van Terminal 2 vertrok en dat we dat in geen mogelijkheid gingen halen, maar geen probleem hoor jongens, ik boek jullie gewoon om naar de middagvlucht....

Nou daar hadden we ons dus zo voor lopen stressen, lekker weer 6 uur wachten op de volgende vlucht. Welkom in Australie!

Gelukkig heeft Sydney dan wel weer een grote luchthaven en hebben we ons wel een tijdje weten te vermaken. Daarnaast had ik ook de tijd om een leuk hostel in Cairns uit te zoeken. Na wat speurwerk vond ik Calypso Inn, een echt backpackers hostel. Ik boekte gelijk drie nachten, aangezien we nog een vervoer of verder plan hadden voor de rest van Australie. Dat zouden we die komende dagen wel gaan uitzoeken. Omdat we iets later aankwamen dan gepland, hebben we die avond niet veel meer gedaan. Lekker op tijd naar bed, het was weer een lange reis geweest. Hmm heerlijk een kamer met een groot zacht bed, dat was lang geleden!

Na een lekker nachtje slapen, een lekkere uitgebreide douche en een goed ontbijt zijn we naar het centrum van Cairns gaan lopen. Op zoek naar verhuurbedrijven of auto's die voor een mooie prijs te koop stonden. Na een tijdje lopen hadden we een paar verhuurbedrijven gevonden, maar jeetje, wat was dat duur in vergelijking met Nieuw-Zeeland. De meeste bedrijven vroegen voor een nog kortere periode wel 3 tot 4 keer zoveel. Nu wisten we wel dat we in NZ geluk hadden gehad, zo net voor het hoogseizoen, maar hier hadden we even niet op gerekend. Misschien was een auto kopen dan toch verstandiger voor ons..

Diezelfde middag hebben we nog lekker door Cairns gelopen. Ook hieraan zie je dat Australie weer heel anders is dan NZ. Hier is het veel meer zoals wij het kennen, drukke straten met veel winkeltjes en zelfs een grote shoppingmall. Nu moet ik wel eerlijk zeggen dat we dit in NZ ook een beetje hebben vermeden. Voor nu was het wel even leuk én handig, aangezien we de dikke truien en thermokleding hier niet meer nodig hebben. Lekker op zoek naar losse kleding en slippers hihi.

's Avonds hebben we het internet af zitten speuren op zoek naar betaalbare koopauto's. Gelukkig zijn er veel backpackers die hun auto na een mooi avontuur weer willen verkopen en is er dus genoeg aanbod. We hadden al snel contact met twee aanbieders. Één die zijn auto wilde verkopen en één die iemand zocht die zijn campervan terug wilde brengen naar Sydney, gratis als je het direct deed en anders tegen een kleine vergoeding. Om niks uit te sluiten hebben we met beiden een afspraak gemaakt. Hier zijn we de volgende dag langsgegaan. Eerst langs de koopauto. We hadden het adres gelukkig snel gevonden en de jongen die de auto verkocht kwam betrouwbaar over. We hebben samen een rondje om de auto gemaakt en alles zag er goed uit. We hebben de jongen eerlijk verteld dat we die middag nog een afspraak hadden en dat we contact met hem zouden opnemen zodra we een keuze hadden gemaakt.

Die middag langs een garage waar de camper stond. Het was een behoorlijk stuk lopen en toen we aankwamen bleek de motor van de camper helemaal uit elkaar te liggen. Volgens de monteur zou deze op zijn vroegst maandag klaar zijn. Shit, dan moesten we nog vier dagen in Cairns blijven, maar ja het was wel een hele goede deal. We maakten een 'afspraak' met de verhuurder en we zouden in Sydney dan wel weer verder kijken naar het vervolg van onze trip. Aangezien we verder wilden richting Melbourne en/of Adelaide. Nouja dan moesten we maar wat trips plannen om onze tijd in Cairns zo leuk mogelijk te maken. Bij ons hostel kregen we veel informatie en werden we geholpen bij het boeken van de verschillende trips.

Als eerst stond een trip naar het Great Barrier Reef op het programma. Dat is toch wel een van de dingen die je bezocht moet hebben als je naar Australië gaat, vind ik dan. 's Ochtends om half 8 de bus richting de haven. We waren er als een van de eersten en dat was maar goed ook, want de boot was behoorlijk vol geboekt. Er was maar een klein stukje waar je buiten kon zitten en de rest was binnen met airco, niet iets wat je in gedachten hebt als je met een boot het water op gaat. Wij hadden gelukkig een plekje buiten en konden ondanks de drukte van het lekkere weer genieten. Na ongeveer anderhalf uur varen kwamen we aan bij de plek waar we het water ingingen, Norman Reef, als ik het me goed herinner. Wetsuit aan, duikbril en snorkel op, flippers aan en hup het water in. Gelukkig is de oceaan groot genoeg en hadden we hier geen last van alle andere aanwezigen. Wauw wat is dat mooi zeg. Super veel vormen en kleuren koraal en wel honderden vissen gezien. Groot, klein, blauw, geel, angstig of nieuwsgierig. Het was een super toffe beleving. Na ongeveer anderhalf uur waren Koen en ik het wel even zat en besloten terug naar de boot te zwemmen. Dat was precies op tijd, want toen we onze wetsuit uithadden werd er omgeroepen dat we konden gaan lunchen.

Na de lunch zou de boot naar een andere plek varen, echter had ik me daarbij iets anders voorgesteld dan 500 meter verderop. Achteraf gezien mag ik niet klagen, want de tweede plek was toch weer heel anders dan de eerste en hebben we weer ruim een uur in het water gelegen. Er zwom ook een grote nieuwsgierige vis, Wally, die op de eerste plek steeds naar de fotograaf zijn hand toe kwam. Op de tweede plek leek hij geïnteresseerd in Koen zijn hand en heb ik met onze gehuurde onderwatercamera een paar leuke foto's en filmpjes weten te maken. Het was een super mooie ervaring die ik niet snel zal vergeten.

Eenmaal terug in de stad waren we net te laat voor het busje naar ons hostel. Nou dan maar lopen. Tijdens de terugweg zag Koen ineens iets heel aparts, namelijk de campervan waar we de voorgaande dag waren wezen kijken.. Huh hoe kon dat nou? Hij was toch pas maandag klaar? We snapten er even niks meer van en besloten de verhuurder te mailen.

De volgende dag helaas nog geen reactie, maar wij hadden wel al onze volgende trip gepland, namelijk naar Cape Tribulation in het Daintree Rainforest. Deze trip zou twee dagen duren, dus het hele vervoer verhaal moesten we maar even laten rusten. Op naar Cape Tribulation, wat zo'n anderhalf uur van Cairns ligt. Tijdens de trip vond ik de activiteiten nogal tegenvallen, maar achteraf beschouw ik het als een hele bijzondere trip. We hebben een prachtig en eeuwenoud regenwoud bezocht, bijzondere bloemen en fruitbomen gezien en verschillende dieren zoals een Cassowary, een rainforest dragon en wel vier krokodillen. Daarnaast verkeerden we ook in prima gezelschap. In de rij voor de bus bleek al snel dat we met nog 2 Nederlanders waren en toen we tijdens de middagwandeling nog een Nederlandse tegenkwamen was ons quintet compleet. Niet dat we alleen maar met Nederlands om willen gaan, maar het is toch wel super handig om in je eigen taal te communiceren. We hebben de middag en avond met elkaar doorgebracht en avonturen en plannen uitgewisseld. Erg leuk om dat ook van anderen te

Eenmaal terug in de stad kwamen we weer terecht in ons vervoer drama. We hadden inmiddels een berichtje van de verhuurder van de camper; hij had hem aan iemand anders verhuurd. Erg jammer dat hij het niet heeft laten weten, maar wel gelijk een les voor ons dat je zo via de mail niet zomaar iets af kan spreken of kan vertrouwen. Gelukkig hadden we nog 1 optie, de koopauto. We hebben 's avonds op internet opgezocht hoe het kopen van een tweedehands auto in zijn werk gaat, daar zitten hier namelijk nogal wat haken en ogen aan. We hebben samen alle voor en nadelen tegenover elkaar gezet en het leek ons de juiste oplossing. Toch stonden we niet 100% achter deze keuze en dus besloten we de volgende dag toch nog langs één verhuurbedrijf te gaan. Ben erg blij dat we dit hebben gedaan, we kregen hier een mooi aanbod, nog steeds niet goedkoop, maar hier konden we allebei mee leven. Een Mitsubishi Smartie zoals ze hem hier noemen. Een goede deal, geen gedoe met overschrijven, weer te moeten verkopen aan het eind en alles zat erop en eraan. Alle papieren direct getekend en de volgende dag konden we hem ophalen.

Opgelucht liepen we de zaak uit, de warmte van Cairns in. Niet veel verder zagen we een leuk zaakje met allemaal didgeridoo's. Gewoon een beetje nieuwsgierig liepen we naar binnen om de instrumenten en overige kunst in de winkel te bekijken. De verkoper bleek een enthousiaste aboriginal (niet dat je het aan hem zag, aboriginal moeder en Schotse vader, behoorlijk bleek dus) die ons graag iets over de cultuur wilde leren. We zijn denk twee en half uur in de winkel geweest dus dan weet je het wel. Koen heeft les gehad in didgeridoo spelen en we kregen daarbij samen uitleg over het leven volgens de aboriginals. We waren er allebei helemaal enthousiast over. Daarom besloten we de volgende dag zelf zo'n didgeridoo te kopen als souvenir. Echter zijn deze instrumenten nogal groot en leek het ons niet zo verstandig om deze mee te nemen. We hebben hem samen met wat thermokleding naar huis laten sturen. Hopen dat hij dan nog net zo leuk is als hier.

Daarna eindelijk de camper ophalen. We hadden wel geleerd van de vorig keer dus hebben we nu samen een uitgebreide ronde om de wagen gelopen. Ieder sterretje of krasje hebben we op het papier aangegeven. Verder zag alles er goed uit en dus konden we gaan! Eindelijk konden we ons avontuur vervolgen, yes! Wie had dat ooit gedacht, dat ik zo blij zou zijn met een camper hihi.

Aardig wat kilometers voor de boeg, maar helemaal klaar voor de nieuwe dingen die het land ons te bieden heeft.

Tot snel!

Liefs Chloe