Veelzijdig Thailand

Blog 15

Het is even stil geweest, maar dat komt doordat zoveel beleven de laatste tijd. Dus hier weer een blog van ons avontuur in Thailand.

Na een vluchtig bezoekje aan Maleisië wilden we snel doorgaan naar Thailand. Vanaf Langkawi konden we met een boot naar een van de zuidelijkste eilanden van Thailand, genaamd Koh Lipe. Dit moest een mooi klein eilandje zijn waar het toerisme nog niet zo groot is als op de andere eilanden. Ik had er verder niet te veel over opgezocht, zonder verwachtingen blijft de ervaring het best!

Eenmaal aangekomen bleek Koh Lipe een waar paradijs. Wit stand en licht blauwe zee! Precies zoals je het op foto's ook ziet, ik was meteen stapel verliefd op het eiland. Echter toen moesten we nog op zoek naar een slaapplaats. We hadden gelezen dat Koh Lipe wel een iets duurder eilandje was, maar zo duur! Dat is voor backpackers die low budget reizen echt niet leuk. Maar goed, we waren er nu dus moesten we er maar het beste van maken. Na een tijdje zoeken vonden we een hotel voor 900 bath per nacht, dat is net onder de 30 euro. Hier konden we allebei mee leven en dus boekten we dit hotel voor de komende drie nachten. Waarschijnlijk hadden we nog wel iets goedkoper gekund als we verder hadden gezocht, maar het was midden op de dag, bloedheet, en ik wilde graag een duik nemen in die heerlijke koele zee! De dagen erna hebben we eigenlijk alleen maar vakantie gevierd. Heerlijk op het strand gelegen, gelezen en ons nergens druk om gemaakt.

Pas op de dag dat we uit gingen checken zijn we ons gaan verdiepen in wat we verder wilden doen. We konden met de laatste boot van die dag richting Pak Barra, de haven van het vaste land van Thailand. Vanaf hier hadden we vervoer geregeld naar Krabi. Deze bus ging helaas pas om 9 uur, waardoor we midden in de nacht aan zouden komen in Krabi. Maar Krabi was een redelijk grote stad, dus dit moest geen enkel probleem zijn. Dat was het dus wel. Rond 1 uur zette de buschauffeur ons net buiten het centrum van Krabi af. Geen enkel hotel te bekennen en ook de tuktuk bestuurders lagen lekker te slapen. Er stond 1 man die ons wel naar het centrum kon brengen voor een belachelijk hoog bedrag. Geef die man ongelijk, hij was de enige die daar 's nachts stond, hij kon vragen wat hij wilde. Daar hadden wij dan weer niet zo'n zin in en dus gingen we op zoek naar iemand die ons kon helpen. We vonden een super behulpzame jongen in een internet/gamecafe. Hij hielp ons zoeken op internet en heeft zelfs een aantal hotels gebeld. Helaas hadden deze allemaal geen 24 uur receptie en dus kon hij verder ook niks voor ons doen. Alhoewel, hij had boven een aantal lege ruimtes, als we wilden konden we hier gebruik van maken. We hadden onze eigen matjes nog dus we konden om zijn minst even kijken. Koen vond het een prima oplossing, geen kosten, alleen even onze matjes opblazen. Ik daarentegen, was niet zo gelukkig met deze oplossing. Het was een houten ouwe vloer, onder het stof en de hele kamer hing vol met grote spinnenwebben. Als we hier zouden blijven zou ik dus geen oog dicht doen! Ik wilde koen niet teleurstelling, maar dit keer moest hij mij tegemoetkomen. We vonden iemand die ons op de scooter naar het centrum wilde brengen. Dus hup met zijn drieën en twee grote backpacks op 1 brommer op naar Krabi Town. Na een tijdje zoeken vonden we een geschikt hotel en konden we eindelijk naar bed, het was inmiddels half 3. Hmm eindelijk lekker slapen..

Pfff wat een nacht! Ik heb werkelijk waar nog nooit op zo'n hard matras gelegen. Het was echt zo hard als een plank. Aangezien we ons visum in Krabi wilden verlengen en ook wat van de omgeving wilden zien, besloten we om nog een nachtje te blijven, maar dan wel in een andere kamer. We hebben de dame bij de receptie uitgelegd wat het probleem was en we kregen voor de komende nacht een lekkere korting! Hopen dat dat een betere nacht zou worden.

We hebben die dag een scooter gehuurd en zijn de omgeving van Krabi gaan verkennen. Allereerst zijn we naar de Tiger Cave Tempel gereden. Hier kon je, je raadt het bijna al, in een tijger grot. Niet dat er echt tijgers zaten, maar de boeddhisten geloven dat deze er vroeger wel hebben gezeten. Ook konden we naar een uitkijkpunt boven op de berg. 1237 treden omhoog, en dan bedoel ik geen trappetje zoals in de koopgoot in Rotterdam. Treden van soms wel 40 centimeter hoog en dan weer 15 centimeter. Je moest constant blijven kijken waar je liep. Probeer je voeten maar eens goed op te tillen als je al 697 treden hebt gehad. Het was een behoorlijk pittige klim helemaal naar boven, maar als je daar dan eenmaal was werd je beloond met een prachtig uitzicht! Boven op de berg stond ook nog een enorm gouden Boeddha beeld. Deze zagen we al toen we aan kwamen rijden en nu stonden we ernaast. Na daar een kwartiertje te hebben rondgelopen, was het tijd om weer naar beneden te gaan. 1237 treden naar beneden. Gelukkig was dat iets minder zwaar dan omhoog.

Daarna was het tijd om bij te komen van deze zware inspanning, op naar het strand! Jemig wat een druk strand, dit was niet echt waar we naar op zoek waren. We zijn een stukje verder gereden en vonden een iets rustiger strand. Je kunt wel merken dat we verwend zijn, want als een strand al een iets minder mooie kleur heeft of het water een beetje troebel is, zijn we al niet meer onder de indruk. Dan maar lekker luieren en genieten van een mooie zonsondergang.

De volgende ochtend zijn we naar het immigratiekantoor gereden. Aangezien we via het water/boot, Thailand zijn ingekomen, hadden we maar een visum van 2 weken. Niet dat we weer 2 maanden in dit land wilden spenderen, maar 2 weken was toch wel erg kort voor dit veelbelovende land. Dus besloten we ons visum te verlengen. In Indonesië was het verlengen van het visum een heel gedoe, we hoopten dat het hier iets soepeler zou gaan. En dat ging het gelukkig. Na ongeveer 10 minuten stonden we weer buiten, 120 euro lichter, maar we mochten 30 dagen langer blijven. Daar moesten we het wel mee redden.

Om dit te vieren besloten we toch nog een eilandje te bezoeken, maar welke en voor hoelang? Er zijn zo ontzettend veel eilanden. Op basis van meningen van vrienden en mensen die we ontmoette, kozen we voor Koh Phi Phi. Volgens de dame die ons de trip verkocht was Koh Phi Phi super super druk en om die reden besloten wij om een dag trip te doen in plaats van er één of meerdere nachten te verblijven. Deze dagtrip vertrok echter pas de volgende morgen en dus moesten we onszelf die dag zien te vermaken rondom Krabi. Niet de meest inspirerende dag ooit, maar we zijn de dag weer doorgekomen haha.

De volgende ochtend werden we om 8 uur opgehaald bij ons hotel. Met nog zo'n 8 anderen gingen we op weg naar de haven. Hier hadden zich echter nog zo'n 100 mensen verzameld die dezelfde trip gingen doen. O nee, ging dit echt zo'n dag worden?! Ja dus. Na een half uur varen kwamen we aan op Bamboo Island, onze eerste stop van de dag. We mochten het eiland wat verkennen of lekker een duik nemen in de zee. Aangezien we net op weg waren en ik niet heel de dag met een nat pak wilde lopen, besloten Koen en ik om het eiland rond te lopen. Het was een lekkere wandeling met mooie uitzichten, maar wederom verpest door het paradijs dat Koh Lipe heet hihi! Na zo'n 40 minuten gingen we door naar Maya Bay. Dit is 'de' toeristische trekpleister van de trip en dat werd al snel duidelijk. Ik denk dat ik meer mensen dan zandkorrels heb gezien op dat strand. Niet normaal! Dit was nou precies de reden waarom wij dit soort tripjes mijden. Het was echt een prachtige baai, maar ik heb geen foto kunnen maken zonder mensen of boten erop. Erg jammer! Na het bezoek aan Maya Bay zijn we naar het grote strand van Koh Phi Phi gegaan voor een uitgebreide lunch, dit was dan wel weer een voordeel aan zo'n grote trip. Na de lunch hadden we een uurtje om onszelf te vermaken. We besloten een duik te nemen en lekker in het zonnetje te wachten tot de boot weer zou vertrekken. Voordat we terug zouden varen naar het vaste land kregen we nog de mogelijkheid om op twee verschillende plekken te snorkelen. We hebben weer mooie dingen gezien, maar duiken heeft nu toch duidelijk mijn voorkeur. Al met al was het een leuke dag, maar niet een die ik snel zou aanbleven aan andere reizigers.

De volgende dag werden we weer om 8 uur opgehaald. Ditmaal niet voor een eilanden trip, maar om richting Khao Sok National Park te gaan. Volgens verschillende bronnen was dit een mooi gebied waar prachtige wandelingen gemaakt konden worden. Eenmaal aangekomen in het National park, kwamen we er al snel achter dat wandelingen hier alleen gemaakt konden worden onder begeleiding van een gids. Daarnaast was de meest populaire trek behoorlijk prijzig en zaten we dus erg te twijfelen wat we moesten doen. Maarja als we niet zouden gaan wandelen hadden we de hele reis voor niks gemaakt en dat was ook zonde. We leven maar een keer, dus dokken maar weer en op naar twee dagen rond het meer.

We werden de volgende morgen om 9 uur opgehaald door een busje met nog 10 andere toeristen. Met ons erbij kwamen we dus op 12 mensen, het maximale aantal dat in een groep zou zitten. Na ongeveer een uur rijden kwamen we aan bij het meer. Hier zouden we met zijn allen een bootje opgaan om het meer te verkennen en om naar onze verblijfplaats voor die nacht te gaan. Het werd echter al snel duidelijk dat we niet met alleen onze groep de boot op gingen, er kwamen nog eens 10 mensen bij, waardoor we met 22 man opgepropt op de boot zaten. Lekker dan. Gelukkig was het wel een mooie route. We vaarden langs honderd meter hoge rotsformaties en prachtige jungle-achtige gebieden. Na ongeveer drie kwartier varen stopte onze boot ermee. Oh oh en nu? Na wat handelingen door de kapitein konden we onze trip weer vervolgen. Na weer ongeveer een half uur kwamen we aan bij het drijvende dorpje waar we die nacht zouden verblijven. Het zag er werkelijk schitterend uit! Nadat we een hutje toegewezen hadden gekregen, vond Koen het tijd voor een verfrissende duik. In het water raakte hij al snel aan de praat met twee Nederlandse gasten, terwijl ik op de kant met hun vrouwelijke reisgenoot zat te babbelen. Vanaf dat moment zijn we eigenlijk veel met zijn vijven opgetrokken, echt super gezellig en fijn om gewoon een keer lekker in het Nederlands te kunnen praten.

Die middag zijn we richting de jungle gevaren. Hier hebben we een wandeling gemaakt naar één van de grotten in het gebied. Vooral het stuk door de grot was super tof. Deze stond op sommige punten tot aan je kin vol met water en dus moest je half zwemmend en half lopend door de grot zien te komen. Was een super tof avontuur. Na deze wandeling hadden we even de tijd on ons om te kleden voordat we aan tafel gingen. Vis uit het meer, groente en natuurlijk rijst. Het was een heerlijke maaltijd. Na het eten stond er nog een activiteit op het programma. We gingen weer met zijn allen de boot op om wildlife te spotten. Veel dieren leven en jagen 's nachts en dus was dit een mooi moment om dieren te zien. Jammer alleen dat onze boot zoveel herrie maakte dat je ons vanaf 2 km afstand hoorde aankomen. Je raadt het dus al, we hebben helemaal niks gezien dan de duisternis van de nacht. Een behoorlijke flop dus. De rest van de avond hebben we met zijn vijven spelletjes gedaan, 30 seconds, ouderwets ezelen en shithead. Jep dat maakte de avond toch nog tot een succes.

De volgende morgen weer vroeg de boot op. Ditmaal om 's ochtends wildlife te spotten. Na de vorige avond had ik er een hard hoofd over in, en ja hoor, weer geen beest in velden of wegen te bekennen. Gelukkig maakte het meer 's ochtends een hoop goed. Prachtig die ochtend dauw over het water. Na ons boottochtje was het tijd voor ontbijt. Pannenkoeken hmm.. Na het ontbijt gingen we richting een ander kamp. Vanaf hier begonnen we onze tweede wandeling naar een andere grot in het gebied. Deze grot was een stuk groter en zat vol met grote spinnen, slangen en vleermuizen. Op die spinnen na weer een behoorlijk gave wandeling haha. Na de lunch was het toch echt tijd om weer terug te gaan richting de bus die ons naar Surathani zou brengen.

In Surathani kochten we een ticket voor de nachttrein richting Bangkok. Deze vertrok echter pas over 3 uur en dus hadden we nog wat tijd voor een hapje en een drankje. We hebben bij een klein restaurant met nog twee Nederlandse meiden wat zitten drinken. Voor we het wisten was het tijd om richting de trein te gaan. Omdat we vrij laat tickets hadden gekocht, konden we helaas niet meer naast elkaar zitten. Maar goed, we zouden toch het grootst gedeelte van de rit slapen, dus was dit niet zo'n probleem. Rond een uur of 8 kwam een medewerker van trein de coupé in om alle bedden op te maken. Super snel en super handig was tie. Voor we het wisten waren alle bedden klaar en kon iedereen zijn eigen plekje opzoeken. Super leuk! Wat een ervaring weer en daarnaast nog lekker geslapen ook. Het enige nadeel was dat de verlichting 's nachts aanbleef, waardoor ik wel regelmatig wakker ben geweest. We zouden rond half 7 arriveren, dus ik wilde zolang mogelijk blijven liggen. Echter rond half 6 verscheen dezelfde trein medewerker weer om de bedden weer op te ruimen.

Een uurtje later kwamen we aan in Bangkok. Geen idee waar we precies in Bangkok moesten zijn, maar aangezien we weer vanaf hetzelfde station door zouden reizen, leek net ons verstandig om een hotel in de buurt van het station te zoeken. In de Lonely Planet vond ik een goed aangeschreven hotel. We hadden uitgestippeld waar het ongeveer moest zitten en gingen op pad. Toen we er na een half uur lopen nog niet waren, begonnen we erg aan onszelf te twijfelen. Ik heb het aan verschillende mensen gevraagd, maar Engels lezen en spreken is niet het sterkste punt van de mensen in Bangkok. Dan maar op zoek naar iets anders. Na een tijdje rondlopen vonden we een goedkoop hotel. Niet heel mooi, maar goed, we zouden er alleen maar slapen. We hebben onze spullen neergezet, ontbeten, even gedoucht en zijn de stad in gegaan.

Allereerst naar een van de floating markets van Bangkok. De grootste floating market bevond zich 80 km buiten de stad. Dit vonden we net iets te ver en dus besloten en we een iets kleinere, minder toeristische markt te bezoeken. Eerst met de bus, uitgelegd waar we ongeveer moesten zijn en de dame in de bus zou wel aangeven waar we eruit moesten. Toen we voorbij onze bestemming reden hebben we maar gevraagd of we uit mochten stappen. Vanaf daar een taxi gepakt, maar ook deze chauffeur bleek niet helemaal te begrijpen waar we heen wilden. Het laatste stuk dus maar gewoon gelopen. Gelukkig werkt de GPS op de telefoon gewoon, want vragen schiet hier echt niet op. Na een halve wereldreis waren we eindelijk op de markt aangekomen en kon ik dan maar zeggen dat het de moeite waard was. Dit was meer een drijvend restaurant dan de floating market zoals ik me die had voorgesteld. We hebben daar maar wel gegeten, want anders waren we helemaal voor niks gekomen. Na de floating market zijn we richting de grote tempels van Bangkok gegaan. Prachtige tempels met honderden Boeddha beelden en mooie uitzichten. Erg bijzonder om dit allemaal van zo dichtbij te mogen zien. Echter na 3 of 4 tempels heb je het allemaal wel een beetje gezien. Dus weer tijd voor iets anders. Op zoek naar een grote mall met een bioscoop. Fifty shades of Grey was net in première gegaan en die wilde ik toch wel graag zien en aangezien Bangkok de grootste stad was die we in de komende tijd zouden aandoen, was dit de geschikte plek. We hebben rondgevraagd waar we een bioscoop konden vinden en toen we eindelijk iemand hadden die Engels sprak konden we weer op pad. We werden geadviseerd om de bus te nemen, het was namelijk best een stukje lopen. Wij gedaan wat ons werd geadviseerd, maar of we hier nu blij mee waren... We hebben over 200 meter zeker 30 minuten gedaan, heel leuk Bangkok tijdens de spits. Toch maar weer uitgestapt en gaan lopen. Gelukkig viel de wandeling mee en vonden we de mall al snel. Op naar de bovenste verdieping, waar de bioscoop zich bevond. Jep over een uurtje draaide er nog een film dus we hadden geluk. Even tijd om iets te eten en dan direct de bioscoop in. De film vond ik erg tegenvallen, maar een bioscoop in een andere stad is al een ervaring op zich. Na de film zijn we met de skyrail richting ons hotel gegaan. Alsof de dag nog niet lang genoeg was, even omkleden en dan weer richting het nachtleven van Bangkok. Volgens Koen moesten we dat meemaken als we in Bangkok waren. En dan heb ik het niet over een avondje naar de kroeg. Nee Koen wilde graag naar de PingPong show. Op internet even opgezocht waar we dan ongeveer moesten zijn en dus weer op pad. Na een tijdje lopen sprak iemand ons aan. Of we een pingpong show wilde zien. Aangezien we niet precies wisten hoe of wat besloten we om met deze man mee te lopen. Op internet had ik het een en ander gelezen over hoe ze je proberen op te lichten en dus zei ik tegen Koen dat we goed moesten laten merken wat we wel en wat we niet wilden betalen. Het ging echter allemaal zo snel dat we voor dat we het wisten in de club zaten met een biertje voor onze neus en een aantal dames op het podium die van alles met hun dingetje konden. Na ongeveer 20 minuten Oe, Ah en Yak, waren we er wel klaar mee. Er heerste geen hele prettige sfeer in de club en aangezien we niet duidelijk hadden afgesproken wat we wilden betalen zat ik niet echt op me gemak. Al kwam dat misschien meer door de hele performance dan door de geld issue. Bij de 'kassa' kregen we een rekening van 3200 baht onder onze neus geschoven. 300 baht voor het eerste biertje en dan een bepaald bedrag per show. Precies zoals ze op internet beschrijven. Gelukkig had ik Koen bij me en die is niet zo snel onder de indruk. Hij maakte duidelijk dat we hadden afgesproken 100 baht per biertje te betalen en dat we de dames allemaal een fooitje hadden gegeven. Hij gaf de dame dus 200 Baht en liep richting de deur. De dame trok nog aan zijn arm en de man voor de deur bleef eerst stug staan, maar toen Koen duidelijk maakte dat we echt niet meer gingen betalen liet de vrouw hem los en ging de man bij de deur keurig opzij. Als ik alleen had geweest, had ik duidelijk meer moeten betalen, maar dan was ik er dan waarschijnlijk ook niet heen gegaan. Eenmaal buiten waren we vol van de adrenaline van het opstootje van daarvoor en van dat waar we getuigen van waren geweest. Maar even een rondje over de markt om weer wat 'normale' dingen te zien. Hier bleken echter nog veel meer clubs te zitten. Om de 5 meter werd ik aangesproken met de vraag of ik een pingpong show wilde zien. Al snel werd me duidelijk dat wij echt in een verkeerde club waren geweest. De andere clubs zagen er veel sfeervoller uit en daar werden ook duidelijke afspraken gemaakt over de prijzen. Maar goed, we hadden een pingpong show gezien en waren niet van plan om daar nog meer geld en tijd aan te besteden. Het was inmiddels half 1 en aangezien we al vanaf half 7 op pad waren, vonden we het wel leuk geweest. Nu maar eens naar ons hotel om wat te slapen.

We waren van plan om meerdere dagen in Bangkok te blijven. Echter hadden we de eerste dag zoveel gedaan, dat we naar ons gevoel genoeg hadden gezien om door te reizen. Terug naar het station om de trein te nemen richting Phitsanulok. Vanaf hier zouden we weer verder reizen richting Sukhothai. Toen we aankwamen in Phitsanulok bleek de laatste bus net vertrokken. Er zat dus niks anders op dan een nachtje in dit stadje te blijven. Lekker op de markt gegeten en een hotel in de buurt van het station gezocht.

De volgende morgen richting Sukhothai. Het was twee uur reizen met de lokale bus en als ik zeg lokale bus dan is dat er ook echt zo een die je je voorstelt bij Azië. Korte bankjes, gescheurd leer, alle ramen open en draaiende ventilatoren. Ben vergeten om een foto te maken helaas. Al met al was het een redelijk comfortabele busreis. Eenmaal aangekomen in Sukhothai hebben we onze tassen gedropt en zijn we op de fiets de omgeving gaan verkennen. Het oude centrum van Sukhothai was opgedeeld in 5 districten en voor ieder district moesten we een ticket kopen. Hmm dat gingen we dus niet doen. We kozen twee districten uit en zijn deze op de fiets gaan verkennen. Mooie oude tempels, maar eerlijk is eerlijk, een tempel blijft een tempel. Dus na zo'n 10 verschillende tempels had ik het wel gezien. Verder had Sukhothai niet heel veel te bieden en dus zijn we de volgende dag vertrokken naar Chiang Mai. Dat was weer een flink stuk met de bus.

Bij de bushalte van Chiang Mai werden we opgewacht door verschillende tuktuk chauffeurs en mensen die hotels aanboden. Na wat onderhandelen hadden we direct vervoer en een kamer voor die avond geregeld. Lekker een keer niet met die tas lopen zeulen. Die middag en de daaropvolgende dag hebben we in Chiang Mai doorgebracht. Gewoon lekker door de stad slenteren, tempels bezoeken en zo nu en dan een koude fruit juice drinken. 's Avonds zijn we richting Chinatown gaan lopen. Het was precies Chinese Newyear en hier zouden we die avond dus genoeg te zien hebben. We wisten echter niet dat het Chinese newyear voornamelijk gevierd wordt door veel te eten. We kwamen in een super drukke straat met aan beide kanten allemaal kraampjes met eten en in het midden tafels en stoelen om al dit eten aan te nuttigen. Ik vond het erg leuk en gezellig. Zoveel mensen bij elkaar, allemaal lekker aan het eten. En ze hadden sushi hmm..

De volgende morgen hebben we een brommer gehuurd en zijn we richting het noorden van Chiang Mai gereden. Hier moest het Tiger Kingdom zich bevinden. Er zijn veel verhalen en meningen over het Tiger Kingdom, of de tijgers goed verzorgd worden en of ze gedrogeerd worden of niet. Om hier zelf een mening over te vormen besloten wij om het zelf te gaan bekijken. Koen had het adres ingevoerd op zijn telefoon. Midden in een woonwijk gaf de navigatie aan dat we op onze bestemming waren aangekomen. Dat leek ons erg stug. Na het aan 4 mensen te hebben gevraagd, vond ik eindelijk iemand die 'engels' sprak en kon uitleggen waar we ongeveer heen moesten. Aangekomen bij het Tiger Kingdom moesten we direct bepalen welke tijger we wilden zien. Je kon kiezen uit de kleinste, kleine, medium, grote of combinatie daarvan. Koen vond een grote genoeg, maar ik wilde ook graag een wat kleinere zien dus ik besloot een combinatie ticket te kopen. Zodra je je ticket hebt gekocht mag je het park in. Je kunt gewoon rustig een rondje lopen en de verschillende tijgers bekijken. Wat een prachtige beesten zijn het toch. We merkten al vrij snel een verschil tussen de kleinste en grootste tijger. Daar waar de grote tijgers lagen te slapen, daar liepen de kleine te spelen en te stoeien. Na een klein rondje zijn we naar het verblijf van de grootste tijger gelopen. Er was een wachtrij van ongeveer 20 mensen dus we moesten even wachten. Bij de kleinere stond geen wachtrij en dus besloot ik om eerst naar de kleinere te gaan. De 'gids' in het verblijf liep met me mee naar de verschillende tijgertjes en vertelde me hoe ik de tijgers moest benaderen en waar ik ze mocht aanraken. Ze zijn daar best wel streng in, niet aan de kop of poten komen, niet druk doen of rennen en je moet de tijgers vanaf achter benaderen. Super leuk om die beestjes van zo dichtbij te zien al was ik nog niet heel erg onder de indruk. Na een klein kwartiertje heb ik het verblijf weer verlaten. Nu op naar de grote tijgers. Als je dat verblijf binnen loopt dan krijg je toch wel even zoiets van wooow.. Ze zijn zo groot en tja het blijven tijgers. Je weet nooit wat er kan gebeuren. Onze 'gids' hield alles goed in de gaten en gaf ons genoeg tijd om bij iedere tijger te kijken en om foto's te maken. Er zaten 4 tijgers in het verblijf, allemaal vrij lui. Ik vroeg de 'gids' hoe dit kwam en waarom ze niet onder de indruk waren van mensen. Hij legde uit dat de tijgers in het park worden geboren, vanaf de geboorte zijn ze al gewend aan mensen om zich heen. Daarnaast vertelde hij dat tijgers van nature erg lui zijn en zo'n 18 uur per dag slapen, 's avonds zijn ze actief. Wel gaf hij toe dat de nagels van de tijgers worden getrokken, maar dat ze geen risico konden nemen met toeristen. Het blijven onvoorspelbare beesten. Wij waren erg tevreden met deze uitleg en vonden de tijgers er zeker niet gedrogeerd, slecht behandeld of ongezond uitzien. Sterker nog, de tijgers zagen er prachtig uit en we vonden het mega tof om ze van zo dichtbij te hebben meegemaakt. Zoiets maak je niet snel weer mee.

Na ons tijgeravontuur zijn we weer op de brommer gestapt en richting de bergen gereden. We reden een prachtige route met bijzonder mooie uitzichten. Op een gegeven moment zagen we ineens olifanten langs de weg staan. Zonder kettingen en zonder hordes toeristen om zich heen. We besloten even te stoppen om een kijkje te nemen. De eigenaren/verzorgers vonden het geen enkel probleem dat we even een kijkje kwamen nemen. Jeetje wat een bijzondere ervaring weer. Het bleek dat de olifanten wel voor toeristische doeleinden werden gebruikt, maar deze zagen er wel een stuk vrijer en gelukkiger uit dan de geketende olifanten.

Terug in Chiang Mai hebben we ons weer opgefrist en zijn we voor de tweede keer naar de Chinese Newyear Market gegaan. De tweede avond was het nog drukker dan de eerste waardoor we niet erg op ons gemak liepen, nouja liepen, met de menigte vooruit werden geduwd. We hebben dus maar snel even iets in een zijstraatje gegeten en hebben de markt toen snel verlaten. Gelukkig heeft Chiang Mai meerdere avond markten en dus zijn we daarna een andere markt op gegaan. Eigenlijk best kansloos, want echt overal hebben ze dezelfde prulletjes en we zijn nergens van plan om iets te kopen. Dat komt wel in Vietnam. Maar goed, je moet wat doen 's avonds en het hele sfeertje om al die marktkraampjes is ook al leuk om te beleven.

De volgende morgen werden we om half 10 opgehaald bij ons guesthouse om voor drie dagen richting de jungle te vertrekken. Na 2 en half uur, door wat file, boodschappen en een verplichte stop bij de toeristen politie, kwamen we eindelijk aan bij het beginpunt van onze jungle trekking. Maar voordat we gingen beginnen, eerst even lunchen onder een mooie waterval. Wandelschoenen aan en gaan maar weer. Het eerste deel van de wandeling viel een beetje tegen, het was al vier maanden droog waardoor we in een kaal bos liepen met allemaal dorre bladeren op de grond. Gelukkig hadden we wel een hele leuke gids die ons wat over de jungle probeerde te leren. Hij plukte overal blaadjes en legde dan uit wat deze voor werking konden hebben. Na ongeveer een uur lopen, kregen we even een kwartiertje om wat te drinken en te relaxen in de schaduw. Iedereen deed een beetje zijn ding tot dat de gids ineens aan kwam lopen met een slang. We hadden het er onderweg wel met hem over gehad, maar het is dan wel erg tof als ze er echt één vangen. Ze hadden hem gedood en hij ging mee voor bij het avondeten. Maar voordat we gingen lopen wilden we de slang wel even van dichtbij zien. Één van de meisjes wilde de slang wel graag vasthouden, maar omdat ze niet zeker wist of de slang echt dood was durfde ze niet echt. Ik vond het ook wel tof dus ik heb me aangeboden om als eerste te gaan. De gids vond het wel grappig om de slang helemaal als ketting rond mijn nek te draaien. Toch wel even spannend, vooral als je voelt dat de slang zijn spieren nog even aanspant en toch nog niet helemaal dood blijkt te zijn haha, gelukkig was het maar een kleine slang.
Na nog een keer ander half uur lopen, kwamen we aan in een klein dorpje waar we onze eerste nacht door zouden brengen. Super leuk, echt tussen de locals. We hebben de rest van de middag lekker zitten kletsen met onze trip genoten. Dit keer waren er veel verschillende nationaliteiten en veel verschillende avonturen en dat is altijd leuk om te horen. 's Avonds hebben we heerlijk gegeten met als toetje een stukje slang. Ik zou graag willen zeggen dat het lekker was, maar ik vond er niet veel aan. Er was weinig van de slang over waardoor er meer botjes in mijn mond zaten dan slangenvlees. 's Avonds kwam er een groepje lokale kinderen langs die liedjes voor ons gingen zingen. Dit had als doel om geld op te halen voor het bouwen van een lokale school. Het was erg leuk om die kindjes te zien zingen en hebben dan ook een kleine donatie gedaan. Daarna hebben We een potje yatzee/gniffel gespeeld met een stel Duitsers en een local. Laatstgenoemde snapte er in het begin werkelijk niks van, erg grappig want voor ons is het zo vanzelfsprekend. Hij deed wel erg zijn best, genoot van het dobbelen en won het spel nog ook, beginnersgeluk zeggen we dan maar. Na het spelletje zijn we richting bed gegaan.

Na een koude nacht op een dun slaapmatje konden we ons heerlijk opwarmen bij een vuurtje op onze 'veranda'. Na een tijdje kwam onze gids boterhammen brengen die we dan zelf boven het vuur konden toasten. Lekker back to basic. Zodra we ons ontbijt op hadden, zijn we ons klaar gaan maken voor de wandeling die ons die dag te wachten stond. Gelukkig was de wandeling de tweede dag stuk uitdagender, leuker en groener. Na weer zo'n vier uur wandelen kwamen we aan bij onze tweede verblijfplaats. Ik denk dat dat de hele jungletrekking heeft gemaakt, gewoon thuis bij locals die geen woord Engels spraken, geweldig. De hutjes lagen vlakbij een kleine waterval en klein stroompje. We hebben ons omgekleed om lekker een verfrissende duik te kunnen nemen na de warme wandeling. Brrr dat was koud zeg, dat had ik even niet verwacht. Koen heeft daar minder last van en was alweer opzoek naar avontuur. De waterval was redelijk afgevlakt waardoor het voor Koen op een soort glijbaan leek. Met al zijn handigheid klom hij de schuine wand omhoog en gleed daarna van de waterval naar beneden. Op de een of andere manier gaat dat nog goed ook bij hem. Helaas kan ik dat niet van onze medereizigers zeggen. Een Deense jongen, werkelijk heel de dag overal enthousiast over, vond Koen zijn actie wel tof en wilde dat ook wel proberen. De eerste keer ging dat goed, maar de tweede keer gleed hij bij het naar boven klimmen uit. Hij probeerde zichzelf op te vangen, maar dit bleek geen goede zet. Zodra hij beneden was en zich omdraaide zagen we gelijk dat zijn schouder uit de kom was. Shit en nu? We hadden het wel eens gezien en over gehoord, maar geen idee wat we moesten doen. We zijn met zijn allen terug naar de hutjes gegaan. Een van de locals was een soort medicijnman en die moest de schouder van de jongen weer terug krijgen. Hij kreeg pijnstillers, junglewiet en junglewiskey om de pijn iets te verzachten. Het duurde en het duurde maar, terwijl ik altijd dacht dat dat in een snelle beweging moest worden teruggezet. Na ongeveer een uur zei de medicijnman dat hij weer goed zat, maar als je naar de schouder keek leek er toch nog iets niet helemaal te kloppen. Omdat de pijn ook nog niet minder werd, besloot de jongen dat het beter was zijn jungleavontuur te beëindigen en om samen met zijn vriendin naar het ziekenhuis te gaan. Dat is nog best een lastige opgave als je middenin de jungle zit. Gelukkig liep er een verhard, hobbelig paadje en konden ze met een brommer worden opgehaald. Iedereen een beetje van slag, maar ons avontuur ging gewoon door. Die avond rond een kampvuur gegeten en geluisterd naar een aantal medereizigers die muziek konden maken en konden zingen. Tijdens deze muzikale afsluiting van de dag werden we door onze gids getrakteerd op verse kikkerbillen en ach als je dan in de jungle bent kun je dat natuurlijk niet afslaan.

Die nacht was echt ongelooflijk koud. We hadden vier dekens maar nog lagen we om de paar uur wakker van de kou. De volgende morgen vroeg eruit om ons bij het kampvuur op te warmen. Na het ontbijt was het tijd voor het laatste stuk van de jungletrekking. Eerst ander half uur gelopen richting het einde van de jungle, daar werden we met een truck opgehaald om naar de olifanten te gaan. Ik zag hier eerlijk gezegd een beetje tegenop, de olifanten zaten aan kettingen en werden door hun verzorgers met van die prikstokken in bedwang gehouden. Ik had ze liever gebadderd, maar dat was zo ongelooflijk duur. Ik had er natuurlijk niet op hoeven gaan, maar aan de andere kant is het ook weer iets wat je verder nooit meer meemaakt. Het was een klein rondje van 15 minuten door een ondiep riviertje. Jeetje dat is nog best hoog. En als de olifant dan een schuine helling afloopt dan moet je je echt goed vasthouden om niet van 3 meter naar beneden te vallen. Daar hebben we wel even onwijs om gelachen. Na de olifanten zijn we richting een longneck stam gereden. Dit was eigenlijk geen onderdeel van de trip, maar ik wilde deze stam wel graag zien en toen meer mensen dit aangaven vond de gids het geen probleem om hier even voor om te rijden. We moesten natuurlijk wel een flink bedrag entree betalen, maar dan zie je wel een echte longneck stam. Verschillende vrouwen met van die gouden zware ringen om hun nek die hun nek dan langer moeten maken. Ik vond het erg interessant om te zien hoe die mensen leven, al zijn ze natuurlijk gewoon een toeristische attractie geworden. Het meest interessante aan dit bezoek vond ik de uitleg van de werking van de kettingen. Na ongeveer 20 minuten had ik het wel gezien en gingen we terug naar de truck. Op naar onze laatste stop voor we weer richting Chiang Mai gingen, bambooraften. Ondanks dat de rivier erg laag stond en we de stenen onder onze kont voelden, was ook dit weer een leuk avontuur. De bestuurder van de raft was een grappige man die het wel leuk vond om ons nat te spetteren. No wet no fun riep die de hele tijd. We kwamen dus als verzopen katjes aan bij de truck. Snel even omgekleed en weer terug richting ons guesthouse in Chiang Mai.

Tijdens de eerste dag van de jungletrekking hebben we een Nederlandse jongen leren kennen en dat klikte eigenlijk wel. Toen we vertelden dat we na de trekking naar Pai wilden gaan, stelde hij voor dat we misschien wel met zijn drieën konden gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Ik heb Sem toegevoegd op Facebook en zo hebben we afgesproken in Chiang Mai. We hebben een scooter gehuurd en zijn om half 10 begonnen aan de 125 kilometer richting Pai. Verschillende stops gemaakt en genoten van de omgeving. Na ongeveer 5 en half uur kwamen we eindelijk aan in Pai. Pfoe dat was toch wel een aardig stuk! Lekker op een terrasje een drankje gedaan en op zoek naar een hotel. Toen de medewerker van de bar hoorde dat we een hotel zochten, vertelde hij dat er boven de bar ook drie kamers zaten. Hij had alleen geen handdoeken en dekens dus we moesten zelf maar kijken wat we wilden. Toch nog even op zoek naar een ander hotel. Net voordat we weg wilden gaan, kwamen we een bekende tegen. Patrick en Nicoline, het stelletje uit de jungle dat hun avontuur vroegtijdig had moeten beëindigen. Koen en ik waren zo benieuwd naar de afloop van zijn schouder en nu kwamen we hem tegen. Super toevallig. De schouder zat nu weer goed, de medicijnman in de jungle had de schouder wel weten te verplaatsen, maar dan van er voor naar eronder uit de kom. In het ziekenhuis hadden ze alles gelukkig zo voor elkaar en het ging een stuk beter met Patrick. We besloten eerst een hotel te zoeken en dan weer met ze af te spreken om bij te kletsen. Na ongeveer 10 hotels te zijn afgegaan besloten we toch maar de kamers boven de bar te nemen. Dan maar geen dekens. Toen we gingen inchecken en ik vroeg of het koud zou zijn 's nachts, met handen en voeten werk, bleek de jongen het licht te zien en kwam ineens aan met dikke dekens. Voor niks op zoek geweest naar andere hotels haha. Die avond hebben we gezellig met zijn vijven wat gedronken bij de bar. Na een tijdje vroeg het Deense paar of we zin hadden om mee te gaan naar een andere bar waar we konden dansen en nog een drankje konden doen. Laten we zeggen dat het een gezellige avond is geworden waarbij we iets minder op ons budget hebben gelet.

De volgende ochtend waren we dan ook niet helemaal fris en fruitig. Uitgeslapen tot een uur of tien en op ons gemak gaan ontbijten. Daarna zijn we op de brommer gestapt om lekker rond te touren in Pai met als afsluiting zonsondergang in Pai Canyon. Super relaxte dag in een super relaxte omgeving. Ja Pai was zeker de moeite waard om te bezoeken.

Na weer 125 kilometer te hebben teruggereden, afscheid te hebben genomen van Sem, moesten we gaan uitzoeken hoe we in Laos wilden komen. We besloten de volgende dag de bus richting Chiang Khong te nemen om daar via het land de grens over te steken. Niet met een organisatie, gewoon alles lekker zelf regelen. Uiteindelijk scheelt het niet veel in de kosten en is het wel iets moeilijker, maar daarentegen ook een stuk avontuurlijker. Met verschillende lokale bussen naar de grens met Laos. Een laatste blik op Thailand, ja en wat kun je dan zeggen.

Thailand je was zoals de titel van mijn blog luidt, veelzijdig. We hebben zoveel gezien, gedaan en meegemaakt in de korte tijd dat we er waren. Of ik echt iets van het echte Thailand heb gezien is moeilijk te zeggen. Laten we het erop houden dat ik veel van het toeristische Thailand heb gezien. Enerzijds jammer, ik had graag iets meer cultuur ervaren, maar aan de andere kant top, hierdoor hebben we zulke leuke mensen leren kennen en een onwijs leuke tijd gehad. Thailand je was weer een groot avontuur en ik zou graag nog eens terugkomen om meer van je te ontdekken!