Maleisië in vogelvlucht

Blog 14

Maleisië stond in eerste instantie niet op ons lijstje, maar als je er dan zo dicht bij bent, is het toch wel zonde om over te slaan. Het is namelijk niet dat ik volgend jaar weer van plan ben om richting Azië te gaan. Tevens waren de vluchten van Medan naar Kuala Lumpur spotgoedkoop, dus op naar deze grote stad!

Ik had gedacht dat dit een grote schok zou worden, aangezien we de grotere steden veelal hebben geprobeerd te mijden. Echter aangekomen op de enorme luchthaven van Kuala Lumpur verliep alles zo soepel, dat ik eigenlijk direct zin kreeg om meer van deze stad te ontdekken. Met de express trein richting het centrum van de stad. Het werd al snel duidelijk dat Kuala Lumpur en dus waarschijnlijk heel Maleisië een stuk beter is ontwikkeld dan Indonesië. Overal grote gebouwen, strakke wegen en dure winkels. Al heeft lang niet iedereen het goed. De kloof tussen arm en rijk was ook pijnlijk zichtbaar. Tussen de grote gebouwen zagen we namelijk ook sloppenwijken, bedelende mensen en gebieden vol afval.

Eenmaal aangekomen in het centrum moesten we weer op zoek naar een hotel. Gelukkig hadden we ons deze keer iets beter voorbereid en wisten we in welk gebied we moesten zoeken voor de goedkopere hotels. Dichtbij het station vonden we ons hotel. Vanuit hier zijn we de grote stad gaan verkennen. Eerst de wijk waarin ons hotel stond, namelijk Chinatown. Super leuk! Allemaal kleine kraampjes met brillen, tassen en schoenen van dé bekende merken, maar ook met allemaal traditionele hebbedingetjes. De tijd vloog en voor we het wisten zaten we aan onze eerste maaltijd in Maleisië.

Na een nachtje heerlijk geslapen te hebben, zijn we verder de stad in gegaan. Ditmaal richting het grote centrum van Kuala Lumpur. Naar de Kuala Lumpur toren om vanaf de .. verdieping een prachtig uitzicht over de stad te hebben. Daarna richting de bekende Petronas Towers. Super indrukwekkend om deze enorme torens in het echt te zien. Na deze torens zijn we richting Bukit Bintang gelopen, volgens internet een ander gebied leuk voor backpackers. Het enige dat wij vonden was een grote mall met dure restaurantjes en winkels met dure kleding. In onze ogen niet echt geschikt voor de backpacker, maar wellicht hebben wij niet het juiste gevonden. In datzelfde centrum liepen we langs de academy van Toni&Guy kappers. Ik was al een tijdje op zoek naar een kapper voor mijn haar, aangezien daar al 5 maanden niks mee was gedaan, en toen lazen we over een gratis knipbeurt op dinsdag van 10.00 tot 14.00. Het was 14.15 maar ik kon het altijd proberen. Helaas ging dat niet door, maar was er nog wel een stylist die tijd voor me had. Ik moest ongeveer 10 keer zoveel betalen als Koen voor het doen van zijn haar, maar dan wordt je haar wel gedaan door een stylist van Toni&Guy. Hij drukte me even met mijn neus op de feiten. De onderste tien centimeter was dood en het was beter dat er een flink stuk af ging. Wat ik zoal deed om mijn haar te verzorgen? Hallo meneer de stylist, ik ben aan het backpacken, wassen met warm water is vaak al een luxe. Maar het was inderdaad aardig dood, dus stemde ik ermee in om er een flink stuk af te halen.

Na mijn kappersbezoek hebben we nog even door de stad lopen dwalen voordat we besloten terug te lopen richting ons hotel. In Kuala Lumpur wonen veel Indiërs, hierdoor is er een groot aanbod in Indische restaurants. Wij besloten bij het Indische restaurant bij ons om de hoek te eten. Het concept was even wennen, maar we werden zo leuk geholpen. We moesten van alles proberen, wat resulteerde in een heerlijke maaltijd en een hoge rekening (voor daar dan).

Na twee dagen door de stad te hebben geslenterd, wilden we wel weer verder. Maar waarheen? We wisten allebei verder helemaal niks van Maleisië en dus zijn we op internet op zoek gegaan naar onze volgende bestemming. Dit werd Cameron Highlands. De volgende middag stapten we in de bus voor een 4 uur durende reis naar de hooggebergten die bekend staan om haar thee plantages. Het was een mooie busreis en voor we het wisten stopte de bus bij onze eindbestemming. Wat een apart bouwstijl, het leek wel of we in de Zwitserse Alpen terecht waren gekomen.

Weer op zoek naar een hotel en op zoek naar wat we in de omgeving konden doen. Het hotel hadden we zo gevonden, maar het viel mij een beetje tegen wat we in de omgeving konden doen. Veel lag op afstand en kon alleen worden bezocht met een tour. Dit besloten we de volgende dag dus maar te doen.

We werden om 9 uur opgehaald door een bijzondere terreinwagen. Deze bracht ons eerst naar de theeplantages van Cameron Highlands. Onze gids heeft ons het een en ander verteld over het proces rondom thee. Heel leuk om dat te zien en te horen. Iets om over terug te denken als ik mijn theezakje in het hete water laat zakken. Na de theeplantage zijn we naar thee fabriek gereden. Helaas waren ze bezig om deze fabriek op te knappen en dus lag het proces hier stil. Wel konden we naar de verschillende apparaten kijken die gebruikt worden bij de productie van thee, filmpjes over het productieproces en konden we aan het eindelijk natuurlijk een bakje thee drinken met uitzicht over de theeplantages.

Na ons thee avontuur zijn we doorgereden naar het hoogste punt van Cameron Highlands. Hier stond een uitkijktoren en hebben we een wandeling door het mossy forest gedaan. Toch wel bijzonder dat je steeds nieuwe dingen blijft zien. We hebben deze trip al zoveel verschillende wandelingen gemaakt en ook deze was weer totaal anders. Wat een bijzonder forest. Ook iets korter dan dat wij normaal wandelen. Deze wandeling was namelijk na 20 min voorbij haha.

Hierna was het tijd voor een vlinderboerderij. Hier hadden ze naast vlinders nog meer dieren zoals schildpadden, wandelende takken, enorme kevers, grote spinnen en schorpioenen. Onze gids vond dit wel interessant en pakte zo nu en dan een beestje uit zijn hokje om hem van dichtbij te kunnen laten zien. Echt wat voor mij met grote kevers enzo haha. Koen is daar allemaal niet zo bang voor en heeft zelfs een schorpioen vast gehad. Ik heb het bij het schildpadje gehouden haha. Tot slot gingen we naar een aardbeien boerderij. Hier was het mogelijk om aardbeientaarten te proeven en om zelf aardbeien te plukken.

Tegen een uur of 2 kwamen we weer terug bij ons hotel. Koen wilde nog wat meer van de omgeving zien en had een wandeling opgezocht naar een waterval. Helaas stelde de waterval niet veel voor, maar goed we waren weer lekker bezig geweest.

De volgende morgen weer in de bus gestapt. Daar waar ik thuis een kwartiertje al vervelend vind in de bus, daar vliegen de uren hier voorbij. Voor we het wisten kwamen we aan op de busterminal van Penang, het 'schiereiland' van Maleisië. We hadden weer geen idee hoe en wat. Koen had in de Lonely Planet gelezen over een national park en wilde hier wel graag naar toe. Dus op zoek naar de volgende bus om ons naar het dichtstbijzijnde plaatsje te brengen, Teluk Bahang. Dit plaatsje lag iets verder van het toeristisch centrum van Penang, enerzijds fijn want het is een stuk rustiger, anderzijds lastig, want de aanwezigheid van goedkope hotels is hier een stuk minder. Na ongeveer een uur met onze tas te hebben rondgelopen vonden we een super goedkoop guesthouse. Eenmaal in de kamer bleek ook wel waarom. Alles hing zo'n beetje met plakband aan elkaar. Voor koen geen probleem, maar voor mij.. Tja laten we zeggen dat ik Koen een nachtje tegemoet ben gekomen.

De volgende morgen iets later dan gepland richting het national park. We hadden ons voorgenomen een rustige wandeling door de natuur te maken, maar het was weekend en blijkbaar waren wij niet de enige met dat idee. Het zag er even naar uit dat we in een rijtje door het park zouden gaan lopen, maar gelukkig had het park meerdere paden naar verschillende bestemmingen. Koen en ik kozen een strand op 2 uur lopen. De langste wandeling in het park. Het bleek al snel dat dit pad niet zo populair was en we konden dus op onze eigen tempo de wandeling doen. Het was een mooie wandeling met af en toe flink klimmen en afdalen. Maar uiteindelijk kwamen we uit bij een super rustig strandje waar we hebben gezwommen en onze meegebrachte lunch hebben genuttigd. Na wat luieren op het strand zijn we weer begonnen aan de wandeling terug naar het dorp. Daar eenmaal aangekomen hebben we onze tassen gepakt en zijn we op zoek gegaan naar de bus naar George Town, de hoofdstad van Penang. George Town is een stuk levendiger en dus hebben er hier lekker rondgedwaald en in een barretje iets gedronken.

De volgende dag was het al weer tijd voor ons om Penang te verlaten. Met de ferry naar Langkawi, een van de laatste eilanden voor de Thaise grens. We konden kiezen, de ferry van kwart over 8 of half 9. Die van kwart over 8 moest nog ergens stoppen, waardoor die nog later aankwam dan die van half 9. Dus wij besloten die van half 9 te nemen. En natuurlijk, deze had anderhalf uur vertraging! Die van kwart over 8 niet. Maar goed, we hebben verder toch geen haast.

Eenmaal aangekomen op Langkawi moesten we weer op zoek naar een hotel. Midden op de dag, 30 graden, rugzakken op en lopen maar. Op dat moment was ik mijn rugzak echt even zo zat. De afgelopen dagen hadden we eigenlijk alleen maar uit onze rugzak geleefd, steeds alles in en uitpakken, op het heetst van de dag (niet dat we dat expres plannen) met dat ding lopen slepen van hotel naar hotel omdat Koen er een sport van maakt om het goedkoopste van het goedkoopste te vinden. Aan de ene kant super goed, maar aan de andere kant ook wel frustrerend om een uur met die tas te moeten lopen om dan ongeveer 50 eurocent te besparen.

Ook in Langkawi vonden we weer een leuk motel. We hebben de spullen op de kamer gedropt en zijn lekker naar buiten gegaan om bij een plaatselijk barretje iets te drinken. Dat vinden we beiden toch wel het leukst, bij een lokaal tentje eten en drinken. Het kost soms wat moeite om uit te leggen wat je wilt, maar je leert wel echt de locals en hun gewoonten kennen. Daarnaast is het ook stukken goedkoper dan de westers georiënteerde tentjes. De locals zijn hier heel erg nieuwsgierig, iets wat we ook al in Indonesië merkten, soms vervelend, maar soms ook heel handig. Als je ze dan verteld dat je een scooter wil huren om naar de andere kant van het eiland te gaan, dan beginnen ze uit zichzelf iemand te bellen en voor je het weet staat er een vriend van een vriend naast je die brommers verhuurd. Zo ook die avond. Zo hadden wij dus snel een brommertje om de volgende dag het eiland te gaan verkennen.

Na een veel te laat fruit ontbijt zijn we richting het noorden van het eiland gaan rijden. We hadden een handige map waar allerlei verschillende bezienswaardigheden op stonden vermeld. De eerste bezienswaardigheid was een grot. Echter was deze alleen te bezoeken door middel van een tour. Daar hadden wij niet zo'n zin in, dus hier zijn we snel weer weg gegaan. De tweede bezienswaardigheid was een waterval. We hebben inmiddels zoveel watervallen gezien dat het nu wel een hele mooie moet zijn voordat we echt onder de indruk zijn. Dat was hier niet echt het geval. Daarna weer een waterval. Deze stelde helemaal niks voor, omdat er geen water stroomde! Het leuke aan de wandeling was dat er van die aapjes rondliepen, tenminste normaal is dat leuk. Deze aapjes waren nogal brutaal en agressief. We hadden nog wat bananen over van ons ontbijt en ik dacht even 2 bananen te geven. De rest had ik terug gedaan in een voorbakje in de scooter. Dat had de aap alleen door en voordat we iets konden doen was hij er met het zakje met nog zo'n 7 bananen vandoor. 's Middags zijn we nog even het strand opgegaan om wat te relaxen. Daarna naar het grotere plaatsje aan de andere kant van het eiland om te eten en de zonsondergang op het strand te bekijken.

De volgende ochtend gingen we richting de grote toeristische attractie van het eiland, namelijk de skycab. Een grote gondel lift naar de top van de berg voor een adembenemend uitzicht. Koen vond het maar niks, veel te druk en dit kon je met wintersport ook doen, maar aangezien ik nooit op wintersport ga heb ik hem overgehaald om toch mee te gaan. Het was een leuk ritje omhoog met twee punten om uit te stappen om het uitzicht te bewonderen, super mooi! Na ongeveer een uur stonden we weer beneden. Koen had gelezen over een ander uitkijkpunt. Het was een leuke route de berg op en uiteindelijk was ook dit uitkijkpunt prachtig. Misschien nog wel iets mooier omdat we daar gewoon met nog 10 anderen waren in plaats van 1000 anderen haha. Na deze uitkijktoren zijn we terug gereden naar ons hotel. Scooter ingeleverd en tassen weer ingepakt, want de volgende dag zouden we Maleisië alweer verlaten.

Maleisië ons bezoek was kort maar krachtig! We zijn van de ene naar de andere plaats geracet en hebben amper de tijd genomen om alles te verwerken. Als ik terugkijk op ons bezoek moet ik concluderen dat je eigenlijk best nog wel onontdekt bent. Het was moeilijk om echt iets van je te leren kennen, maar misschien was ons bezoek daar ook gewoon te kort voor. Een aantal dingen zijn zeker, je hebt prachtige natuur, verschillende culturen en heerlijk eten. Bedankt voor dit snelle bezoekje. Ditmaal denk ik niet zo snel tot ziens!

Op naar Koh Lipe!