Jungletocht

Zo pfoee eindelijk weer terug in Phnom Penh. Wat een ongelooflijk weekend heb ik weer achter de rug. Zo veel meegemaakt en gezien dat ik het gewoon lastig vind om alles precies te beschrijven. Maar ik ga mijn best weer doen.

Zaterdag zijn we met zijn allen richting Siem Reap vertrokken. Aangezien de laatste busreis van Siem Reap naar Phnom Penh niet zo best was bevallen, hebben we deze keer iets duurdere tickets aangeschaft met de hoop dat we een betere bus zouden krijgen die de zeven uur durende rit iets zou veraangenamen. Dit was gelukkig het geval. Met een nieuwe serie boeken op mijn telefoon was de reis zo voorbij. Eenmaal aangekomen in Siem Reap werden we met tuktuks naar het guesthouse gebracht. Nog één nachtje genieten van een ‘lekker’ bed en ‘schone’ wc, voordat het avontuur in de jungle begon.

Zondag om 6 uur de wekker om op tijd te kunnen vertrekken naar de jungle. We werden bij het guesthouse opgepikt met een busje. Dit busje bracht ons binnen ander half uur naar de eerste stop van onze tour. Voordat we echt jungle in gingen, zijn we eerst nog een tempel wezen bezoeken. Na deze stop heeft het busje ons naar het echte vertrekpunt gebracht. We vertrokken vanuit een plaatselijk dorpje, waar we al werden opgewacht door geïnteresseerde kinderen.

Al snel merkten we dat de tocht was begonnen. Na een kwartiertje lopen waren we namelijk al in een compleet andere wereld gekomen. Weinig teken van leven en een constant veranderende omgeving. Na ongeveer twee uur lopen was iedereen al aardig bezweet en moe en was het dus tijd voor een verfrissende lunch. Een lekker bakje rijst om weer wat energie te krijgen om vervolgens nog zo´n 3 uur te bikkelen door modder, over boomstammen en de begroeide omgeving van de jungle. Het was aardig afzien, maar de omgeving en beleving maakte veel goed.

Het laatste uur hadden we de keuze om door te lopen of mee te rijden op een zogenoemde ´Japanese Buffalo´. Dit is een soort tractorachtig vervoersmiddel. Aan de ene kant wilde ik niet afhaken en gewoon lekker doorbikkelen, maar dit vervoersmiddel zag er zo leuk uit, dat ik een rit met dat ding ook wel graag mee wilde maken. Dit bleek een goede keuze te zijn. Ik heb niet heel lekker gezeten, maar wat hebben wij gelachen en gegild tijdens de rit.

Na ongeveer 6 uur waren we aangekomen bij ons eindpunt. Een homestay. Ik had geen idee wat ik me hierbij voor moest stellen, maar dit is dus een grote open ruimte bij iemand thuis, in ons geval zo´n 5 meter boven de grond. In de gezamenlijke ruimte lagen onze spullen en matjes al klaar voor de komende nacht. Ondanks het feit dat we allemaal erg moe waren was het pas 4 uur en waren we toe aan een verfrissende douche. Maarja je zit midden in de jungle, dus dat zat er even niet in. Samen met Nina ben ik in een ´douche hokje´ gegaan. Om de beurt inzepen en vervolgens afspoelen met een bakje ijskoud water. Brrr.. Wonder boven wonder hadden we wel gewoon een wc, niet aangesloten op een riolering, maar je kon in ieder geval rustig naar het toilet.

Nadat iedereen gedoucht had zijn we gaan eten. Lekker plaatselijke gerechten speciaal voor ons klaargemaakt. Precies wat we nodig hadden na zo´n lange en intensieve dag! Na het eten was iedereen toch wel erg moe en zijn we rond 9 uur gaan slapen.

Wat een hel van een nacht was dat. Ik ben dan wel verwend, maar deze matjes waren zo dun, dat ik het gevoel had dat ik op de grond lag te slapen. Daarnaast kwam onze begeleider om 12 uur nog even kijken of iedereen in zijn bedje lag, ging het onweren, begon om half 3 de haan te kraaien, half 4 een hond te blaffen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Je zou denken dat je na een lange vermoeiende wandeling goed slaapt, maar het tegendeel bleek waar te zijn. Gelukkig had dit niet mijn motivatie voor de volgende dag aangetast en gingen we rond 9 uur op pad voor de tweede wandeling. Helaas waren een aantal mensen niet lekker geworden en viel een deel van de groep af.

De tweede dag gingen we langs een verborgen tempel, grote stenen beelden, een prachtig uitkijkpunt en door een vleermuizengrot. Onze inzet en ons doorzettingsvermogen werd hiermee zeker beloond. Vanaf de vleermuizengrot was het nog ongeveer 5 uur lopen naar ons eindpunt bij de waterval. Omdat we al zo´n 4 uur aan het lopen waren, hebben we met de hele groep besloten om het laatste stuk met een jeep te vervolgen. Dit bleek echter ook nog een hele overlevingstocht te zijn, aangezien we met ons met 18 mensen in 1 jeep moesten proppen. Ik had het goed bekeken en ben op het dak van de cabine geklommen. Te gek uitzicht tijdens het rijden, maar minder fijn voor de billetjes.

Na ongeveer een half uur kwamen we aan bij de waterval. Iedereen heeft zich zo snel mogelijk omgekleed om het heerlijke water in te springen. Dat was echt een heerlijke verfrissing na wéér een intensieve dag.

Na het zwemmen konden we onze ´kamers´ in gaan richten. We sliepen boven aan de waterval in kleine open hutjes. Dezelfde matjes als de avond ervoor en ook de klamboes werden weer netjes voor ons opgehangen. Helaas konden we nog niet ons bed induiken, aangezien we nog moesten eten. Rond 7 uur lagen we eindelijk lekker in ons bedje. Ik was behoorlijk moe, maar Iris zag het nog niet zo zitten om te gaan slapen, dus hebben we nog lekker een paar uur liggen babbelen. Toen Nina ons vroeg of we eindelijk eens ons mond konden houden en konden gaan slapen heb ik mijn gekregen oordoppen ingedaan en ben ik een verassend goede nacht ingegaan. Helaas gold dit niet voor iedereen en hadden we de volgende dag weer een aantal afvallers.

Ik was nog steeds helemaal enthousiast en er van overtuigd dat ik de gehele tocht af zou maken, dus rond 9 uur vertrok ik weer met het overgebleven deel van de groep voor de laatste deel van de tocht. Ook tijdens de laatste tocht hebben we weer bijzondere dingen gezien zoals tempels, dieren, waaronder de grootste spin ever! (ben al zo’n fan van die beestjes), en heel veel groen. Rond 12 uur zaten we in de bus om ons weer terug naar de bewoonde wereld te brengen.

Het is heel moeilijk te beschrijven wat ik allemaal heb gezien, maar ik weet wel dat ik trots ben dat ik de hele tocht heb af gemaakt en dat ik het een hele toffe ervaring vond. Na drie dagen zonder internet, zacht matras, echte wc en schone kleding kan ik pas echt zeggen dat ik aan de andere kant van de wereld zit en echt aan mijn eigen tocht ben begonnen.

Nu lijkt het voor jullie natuurlijk dat ik alleen maar leuke dingen doe hier en lekker vakantie aan het vieren ben. Deels moet ik hierin toegeven, maar we zijn ook al lekker bezig geweest voor de stage. Vorige week zijn we langs verschillende guesthouses geweest en hebben we onderzoek gedaan naar de Nederlandse wet- en regelgeving op het gebied van verschillende faciliteiten. Deze week zullen we ons hier verder in verdiepen en zullen we met onze begeleider bespreken wat de precieze eisen en wensen zijn. Kortom de komende 7 dagen zal ik druk bezig zijn met mijn onderzoek, maar ja hoe vervelend is dat in een restaurantje met een grote kokosnoot in de ene hand en een sandwich in de andere!?

Tot snel! Liefs..